En 't gewone leven.

Vorig bericht maar even los geplaatst voor de overzichtelijkheid.
Ik heb namelijk nog meer te vertellen.

Dozen:
De dozen zijn 'ongeschonden' aangekomen. De hoeveelheid ducktape (waarde: gelijk aan een half maandsalaris hier) heeft iedereen afgeschrikt om een kijkje te nemen.
Ik moest ze alleen wel van Buea naar Banga zien te slepen.
1. Van het postkantoor naar de weg. Ik kreeg hulp van iemand die ze voor me naar de weg bracht terwijl ik op de dozen pastte. Gratis!
2. In de taxi naar Mile 17.
3. Van de taxi naar de bus: iemand sprong gratig op de dozen af om mij te helpen. Te gretig. Hij mocht dan ook direct en heel onvriendelijk opdonderen. Na "Muyuka" geblerd te hebben kwam de juiste persoon mij helpen (namelijk degene die de bus naar Muyuka rijdt). De prijs werd nog even licht opgedreven ("3 grote zware dozen kosten wel meer, maar niet zoveel meer."), maar hij bond snel in.
(De man die te snel toesnelde wordt nu iets verderop zachtjes in elkaar gemept -dat is zonder stenen als hulpmiddel- omdat hij daar ook vervelend deed.)
4. "De politie is je beste vriend." Zeggen ze. Naja, hier is dat niet het geval. Dus de bus mocht dan ook aan de kant zodra piet-agent grote zware in ducktape glimmende dozen op het dak zag staan.
Mocht ik dus gaan uitleggen wat er in de dozen zat en waarom. En ik mocht ook niet liegen, want ik sprak met de politie... Naja, na dat gedaan hebbende gingen ze zeuren om paracetamol (ja, dat zat heel handig in de dozen bovenop de spullen. Als ze gaan zeuren om medische spullen kon ik dat geven en dan kan de rest mooi in de dozen blijven). Even getwijfeld om 10 gram voor te schrijven (google op 'overdosis' en 'paracetamol', maar toch maar uitgelegd dat ze geen patienten van het ziekenhuis waren en dat de dozen dicht moesten blijven om de spullen goed te houden.
Ze waren begripvol en wenste mij een goede reis verder.
5. Van Muyuka in de taxi naar Banga. Was ook niet moeilijk.
6. Van de ziekenhuispoort naar binnen: je begrijpt dat dit al helemaal niet moeilijk was.
Kortom. Erg snel verstuurd. En een snelle voorspoedige reis gehad.
De inhoud was volledig ongeschonden en heeft menig stuiterpartij overleefd. En bijna alles gaat hier ook nog nut hebben! (mja, er zaten 2 beademingsslangen in, ze doen hier niet aan beademen...).

Proletarisch winkelen:
Ik leef nu in mijn eentje in het 'guesthouse'. Flink groot voor in mijn eentje. Wel relaxed. Alleen kan de deur van de keuken niet op slot. Dus als ik 'out of town' ben is het onbemand.
Tot mijn verbijstering miste ik opeens 2 messen, een blikje sardines en een pot Tartina (een bruine brij die de naam chocoladepasta niet geheel mag dragen). Mja, als ik iets zou stelen zou ik wat anders meenemen. Ik moet dus nog even een slot kopen om de boel goed te barricaderen voor als ik weg ben.

Lieve neef Youp.
Ik ga komend weekend naar Buea waar Mirte de camera's heeft. Daarna ga ik mijn best doen jou foto's te sturen.
Dikke Afrikaanse negeradoe zoen!

Lieve nicht Nefer:
Pffff. Wat een verhaal. Naja, wees blij dan je in Nederland bent om verzorgd te worden. Das toch een beter plek om ziek te zijn dan hier. Beterschap!
Afrikaans medicijn: zuig een citroen uit, kauw op een gedroogde wortel die iemand je voor teveel verkoopt en drink honing. Moet helpen!

Foto's:
...heb geduld...
:)

Telefoon:
Ik heb al een tijdje een lokaal nummer:
00237-74965290
Om goedkoop te bellen: 0900-1928 (volgens mij) dan bovenstaand nummer en een hekje. Ik heb praktisch nergens in Banga verbinding, maar SMSjes komen meestal wel goed aan.

Timseldebimsel:
Het zijn geen leuke dingen om mee te maken. Maar niet geheel nieuw en ik wist dat ik 't zou tegenkomen. Volgens mij heb ik nu redelijk wat doden meegemaakt (4 in totaal, waarvan 3 kinderen).


Koken:
De afrikaanse keuken ben ik nog niet echt machtig. Een lijstje van vorige week gekookte dingen (met dank aan mijn lieve Mirte):
-pannenkoeken (met banaan)
-pompoensoep
-patat
-kaneel-kletskoppen (kaneel uit Douale geimporteerd)
-citroen sorbetijs
-sardinesalade
-avocadosalade
-koolsalade
-kort op de huid gebakken makreel met brood (hoe maak je een hele vis eigenlijk schoon?)
-pasta
-cake met citroenschilletjes
-spaghetti omelet
-gefrituurde yams

Mja, ik kan niet zeggen dat dit een hele normale week qua eten is. Er zit iets meer geld in dan de meeste mensen hier aan eten besteden, maar al wel 10x diverser dan wat de mensen hier eten (veel zetmeel, weinig vlees, weniig groentje, veel zout, veel palmolie).

Dagje Farm:
Met Emmanuel (die aan de poort woont) ben ik naar zijn farm geweest. De farm is flink groot en hij wilde 'm graag laten zien. Weer eens een ander stuk van Banga.
Op de farm heeft hij voornamelijk palmbomen. Daaruit worden de rijpe palnoten gehaald, gekookt en de olie eruit geperst. De schillen dienen vervolgens als brandstof. En als een boom het niet meer goed doet, dan gaat hij tegen de vlakte en tappen ze er palmwijn uit (moet ik nog eens proberen).
Verder heeft hij sinaasappels, citroenen, yams, egussi (soort pompoenpitten die je nog moet pellen, malen en dan tot eten verwerken. Dat pellen is een enorme klus en kost veel tijd voor weinig eten. Ik zou mijn tijd in iets anders stoppen.), ananas en nog meer. Behoorlijk divers.
Ik heb een tas sinaasappels meegekregen. Jummie!

't Is nu 20:30 uur en al goed donker. De tocht Banga-Muyuka is 30 tot 60 minuten. In 't donker stuk langer. Dus ik moet gaan om nog een taxi te kunnen pakken.
Morgen weer een dag.

Alvast weltrusten.