Op reis!
Door: MVK
Blijf op de hoogte en volg Mark
23 November 2007 | Kameroen, Bamenda
Ter inleiding:
Mirte zit nu naast mij het andere (eerste) deel van onze reis te typen met haar supersonische typsnelheid. Ik ga een poging doen haar voor te blijven door een paar dagen over te slaan.
Voor het eerste deel dus snel naar: www.mirtebijuac.waarbenjij.nu
--------------------------------
Vrijdag 16 november
Mamfe (rustdag)
Na onze extreem vermoeiende maar zeer gave survivaltocht naar Mamfe verdienden we wel een rustdag. Dus eigenlijk hebben we niet zoveel gedaan (op rusten na).
De normale rustactiviteiten:
1. Ontbijt
Uit bed op de taxi gesprongen en ons -via een winkeltje met brood en bananen- naar de German Bridge laten brengen. Ontbijt op de brug.
De German Bridge is een erg oude hangbrug die een beetje scheef hangt en wiebelt. Dit gecombineerd met een beetje hoogtevrees... Jipii!
Maar een erg mooie omgeving om te zien. Helaas de camera vergeten, dus de dag erop nog maar even terug met de camera.
2. De was
Blubber blijkt bijzonder goed in kleren te trekken. Nu zijn mijn schoenen toch al bruin, net als mijn broeken, dus ik hoefde de modder er iets minder goed uit te wringen als Mirte. De dames van ons hotel (Hotel California) vonden het erg vermakelijk om ons onze eigen was te zien doen en voorzagen onze wascapriolen dan ook lachend van commentaar.
3. De motor wassen
Op de motor staat heel leuk een sticker met 'use on road only'. Nja... De blubber moest er dus uitgespoeld worden. Hiervoor kun je naar de carwash, maar we besloten zelf de motor maar eens schoon te bikken. Ook dit werd als erg bijzonder ervaren.
De volgende keer brengen we de motor ook maar naar de carwash, sneller, beter en makkelijker.
4. Avondeten
Weer de stad in en spaghetti met bonen gegeten. Eindelijk weer eens wat anders dan rijst (met bonen :) ).
------------------------------
Zaterdag 17 november
Mamfe - Widikum
Vroeg op om weer naar de German Bridge te gaan en nu wel foto's te maken. We hadden ook gehoord dat er een tweede grotere brug zou zijn. Deze hebben we helaas niet kunnen vinden... Maar wel mooi een uur door 't bos/oerwoud gelopen.
De hotelmanager had ineens geen wisselgeld terug van 10.000, dus of dan maar 5.000 per nacht wilden betalen zodat het totaal op een mooie ronde 10.000 zou komen. Uhm... nee. Er was eerlijk gepingeld op 3.500/nacht, dus dat kon hij dan ook maar krijgen.
De motor opgeladen, ketting gesmeerd, stuur rechtgezet en we konden gaan!
Het doel van de dag was Batibo.` Vanaf Batibo zou de weg naar de rest van de wereld namelijk mooi, glad en makkelijk zijn.
Tot aan Batibo dus niet...
Hoewel veel minder erg dan de Kumba-Mamfe weg werd het toch weer een zware motordag. Erg veel vastgezeten in de blubber. Om extreme vastlopers te vermijden mocht Mirte op een gegeven moment maar als levende peilstok door een plas lopen om te kijken hoe de ondergrond was. Erg effectief, maar niet heel snel.
Na uren ploeteren en blubberen zaten we weer een keertje vast en bood iemand aan om de motor uit de blubber te rijden. Dit is iets wat we wel vaker deden en altijd met erg tevreden resultaat.
Alleen deze vogel bleek niet te kunnen rijden (waarom bood hij 't dan aan?) en hij ging onderuit. Bij deze valpartij brak alleen de linker voetsteun af! Niet erg handig omdat je met je linkervoet schakelt. Aangezien Kameroenezen niet bijster veel verantwoordelijkheidgevoel hebben kregen we de motor terug met "you will manage"... en bedankt.
Naja, het rijden zonder voetsteun wende wel en ja, we manageden. Het eerste dorp (Etoko) bleek helaas geen lasser te hebben en eigenlijk waren we ook zowat uitgeput van honger en dorst. Dus op zoek naar eten en drinken.
De lokale bar had alleen... alcohol! Dit is niet echt een probleem voor de mannen in dit land (die drinken bier van 9.00 tot 22.00), maar voor ons uitgeputte reizigers zou alcohol vermoedelijk niet heel erg bijdragen aan een prettige voortzetting.
Aan de andere kant van het dorp (50 meter verderop) vonden we gelukkig nog 1 fles Tangui (water) en 1 fles Fanta. Dit samen met een bord rijst met bonen gaf ons weer kracht om de reis voort te zetten.
De weg werd al beter, maar makkelijk was toch duidelijk anders. En op een gegeven moment werd 't dan ook donker. Maar al snel kwam een nieuwe held van de dag voorbij rijden. Een lokale motortaxi wilde wel samen met ons rijden. Das erg handig, want hij weet waar je wel en niet door de plassen kan. Na een ruim uur bereikten we Widikum, een flink dorpje met een soort hotel-achtig overnachtingsding. Een kamer met een bed voor 2.000. Prima!
Eerst nog een visje van de BBQ gegeten en toen in diepe slaap gevallen.
--------------------------
Zondag 18 november
Widikum - Banteng
Ontbijt was even lastig vandaag. Het spaghetti-ei stalletje had geen eieren en spaghetti meer. Hmmmm... Aan de andere kant van 't dorp (500 meter verder) vonden we gelukkig nog wat eieren en die wilde hij wel voor ons bakken. We kregen ook mierzoete 'thee' met kop, schotel, lepeltje en nog twee extra suikerklontjes. Erg schattig.
[thee]
Elke warme drank word hier 'thee' genoemd. Je moet alleen wel even aangeven wat je in je warme water wilt hebben. Je hebt verschillende keuzes:
Lipton: Lipton Yellow Tea. Jaja, beetje bittere thee, maar wel thee.
Nescafe: oploskoffie
Chocolat: soort chocopoeder
Ovaltine: mja, ik had er voor Kameroen nog nooit van gehoord, maar het schijnt in Nederland ook te bestaan. Beetje zoet choco/caramel smaakje.
Van de bovenstaande smaken/poeders krijg je 1 theelepetje in je glas en vervolgens gaan er nog 2 of 3 flinke theelepels gecondenseerde melksuiker doorheen. Dus alles smaakt zoet met een beetje melk.
[/thee]
In de tussentijd was iemand de motor naar de carwash aan 't brengen voor 300CFA. Maar toen we na een uur terugwaren van ontbijt was de motor nog niet terug. Even lichte paniek, maar al snel kwam hij terug met de motor, mja, dingen gaan hier gewoon niet altijd snel.
Vervolgens kon de motor naar de lasser en de mechanic mocht er ook nog een nieuwe remschoen instoppen. Ketting smeren, wat boutjes weer aandraaien en we konden om 13:30 eindelijk richting Banteng.
Het was een enorm hete dag en de weg was dan ook aardig goed begaanbaar, maar 1 moddelpoeltje!
Om 16:00 uur in Batibo heerlijk gelunched. De beste man vroeg alleen ineens een dubbele prijs. Hmmm... Hem hierop aangesproken en hij begon een verhaal over belastingen en dat hij zijn eieren van ver moest halen. Mja, redelijk onzin. Toe vroeg hij hoeveel geld we dan wel voor hem hadden (als mensen dat vragen weet je dat ze je teveel vragen). Na wat bekvechten kreeg hij de normale prijs en konden we weer verder naar Banteng.
Banteng is een dorp van de mooie heerlijk glad geasfalteerde weg af, dus waarom gingen we daar eignlijk heen?
Mirte heeft een vriend in Buea (Ezekiel) die haar (/ons) ervan had overtuigd om naar zijn geboortedorp te gaan om daar de omgeving te gaan bekijken.
Dus we gingen weer een hobbelweg op richting Banteng. Niet de makkelijkste weg, maar omdat het al een paar dagen droog was ging 't eigenlijk wel prima. 's Avonds aangekomen en in de German Mission overnacht.
De German Mission was ooit een prachtig huis, maar sinds de missionarissen waren vertrokken was er voor 0,0 aan onderhoud aan gepleegd. Dus nu was 't gewoon een lelijk tochtig gebouw met kakkerlakken.
Dit gebouw was echt wel goed gebouwd om er eeuwen te staan met slechts een klein beetje onderhoud. Naja, net als de wegen is het dus gaan vervallen.
Een overnachting voor 1000 (ja, na afdingen). En lekker naar bed.
--------------------------
Verdere delen later of op Mirte d'r site.
Mirte zit nu naast mij het andere (eerste) deel van onze reis te typen met haar supersonische typsnelheid. Ik ga een poging doen haar voor te blijven door een paar dagen over te slaan.
Voor het eerste deel dus snel naar: www.mirtebijuac.waarbenjij.nu
--------------------------------
Vrijdag 16 november
Mamfe (rustdag)
Na onze extreem vermoeiende maar zeer gave survivaltocht naar Mamfe verdienden we wel een rustdag. Dus eigenlijk hebben we niet zoveel gedaan (op rusten na).
De normale rustactiviteiten:
1. Ontbijt
Uit bed op de taxi gesprongen en ons -via een winkeltje met brood en bananen- naar de German Bridge laten brengen. Ontbijt op de brug.
De German Bridge is een erg oude hangbrug die een beetje scheef hangt en wiebelt. Dit gecombineerd met een beetje hoogtevrees... Jipii!
Maar een erg mooie omgeving om te zien. Helaas de camera vergeten, dus de dag erop nog maar even terug met de camera.
2. De was
Blubber blijkt bijzonder goed in kleren te trekken. Nu zijn mijn schoenen toch al bruin, net als mijn broeken, dus ik hoefde de modder er iets minder goed uit te wringen als Mirte. De dames van ons hotel (Hotel California) vonden het erg vermakelijk om ons onze eigen was te zien doen en voorzagen onze wascapriolen dan ook lachend van commentaar.
3. De motor wassen
Op de motor staat heel leuk een sticker met 'use on road only'. Nja... De blubber moest er dus uitgespoeld worden. Hiervoor kun je naar de carwash, maar we besloten zelf de motor maar eens schoon te bikken. Ook dit werd als erg bijzonder ervaren.
De volgende keer brengen we de motor ook maar naar de carwash, sneller, beter en makkelijker.
4. Avondeten
Weer de stad in en spaghetti met bonen gegeten. Eindelijk weer eens wat anders dan rijst (met bonen :) ).
------------------------------
Zaterdag 17 november
Mamfe - Widikum
Vroeg op om weer naar de German Bridge te gaan en nu wel foto's te maken. We hadden ook gehoord dat er een tweede grotere brug zou zijn. Deze hebben we helaas niet kunnen vinden... Maar wel mooi een uur door 't bos/oerwoud gelopen.
De hotelmanager had ineens geen wisselgeld terug van 10.000, dus of dan maar 5.000 per nacht wilden betalen zodat het totaal op een mooie ronde 10.000 zou komen. Uhm... nee. Er was eerlijk gepingeld op 3.500/nacht, dus dat kon hij dan ook maar krijgen.
De motor opgeladen, ketting gesmeerd, stuur rechtgezet en we konden gaan!
Het doel van de dag was Batibo.` Vanaf Batibo zou de weg naar de rest van de wereld namelijk mooi, glad en makkelijk zijn.
Tot aan Batibo dus niet...
Hoewel veel minder erg dan de Kumba-Mamfe weg werd het toch weer een zware motordag. Erg veel vastgezeten in de blubber. Om extreme vastlopers te vermijden mocht Mirte op een gegeven moment maar als levende peilstok door een plas lopen om te kijken hoe de ondergrond was. Erg effectief, maar niet heel snel.
Na uren ploeteren en blubberen zaten we weer een keertje vast en bood iemand aan om de motor uit de blubber te rijden. Dit is iets wat we wel vaker deden en altijd met erg tevreden resultaat.
Alleen deze vogel bleek niet te kunnen rijden (waarom bood hij 't dan aan?) en hij ging onderuit. Bij deze valpartij brak alleen de linker voetsteun af! Niet erg handig omdat je met je linkervoet schakelt. Aangezien Kameroenezen niet bijster veel verantwoordelijkheidgevoel hebben kregen we de motor terug met "you will manage"... en bedankt.
Naja, het rijden zonder voetsteun wende wel en ja, we manageden. Het eerste dorp (Etoko) bleek helaas geen lasser te hebben en eigenlijk waren we ook zowat uitgeput van honger en dorst. Dus op zoek naar eten en drinken.
De lokale bar had alleen... alcohol! Dit is niet echt een probleem voor de mannen in dit land (die drinken bier van 9.00 tot 22.00), maar voor ons uitgeputte reizigers zou alcohol vermoedelijk niet heel erg bijdragen aan een prettige voortzetting.
Aan de andere kant van het dorp (50 meter verderop) vonden we gelukkig nog 1 fles Tangui (water) en 1 fles Fanta. Dit samen met een bord rijst met bonen gaf ons weer kracht om de reis voort te zetten.
De weg werd al beter, maar makkelijk was toch duidelijk anders. En op een gegeven moment werd 't dan ook donker. Maar al snel kwam een nieuwe held van de dag voorbij rijden. Een lokale motortaxi wilde wel samen met ons rijden. Das erg handig, want hij weet waar je wel en niet door de plassen kan. Na een ruim uur bereikten we Widikum, een flink dorpje met een soort hotel-achtig overnachtingsding. Een kamer met een bed voor 2.000. Prima!
Eerst nog een visje van de BBQ gegeten en toen in diepe slaap gevallen.
--------------------------
Zondag 18 november
Widikum - Banteng
Ontbijt was even lastig vandaag. Het spaghetti-ei stalletje had geen eieren en spaghetti meer. Hmmmm... Aan de andere kant van 't dorp (500 meter verder) vonden we gelukkig nog wat eieren en die wilde hij wel voor ons bakken. We kregen ook mierzoete 'thee' met kop, schotel, lepeltje en nog twee extra suikerklontjes. Erg schattig.
[thee]
Elke warme drank word hier 'thee' genoemd. Je moet alleen wel even aangeven wat je in je warme water wilt hebben. Je hebt verschillende keuzes:
Lipton: Lipton Yellow Tea. Jaja, beetje bittere thee, maar wel thee.
Nescafe: oploskoffie
Chocolat: soort chocopoeder
Ovaltine: mja, ik had er voor Kameroen nog nooit van gehoord, maar het schijnt in Nederland ook te bestaan. Beetje zoet choco/caramel smaakje.
Van de bovenstaande smaken/poeders krijg je 1 theelepetje in je glas en vervolgens gaan er nog 2 of 3 flinke theelepels gecondenseerde melksuiker doorheen. Dus alles smaakt zoet met een beetje melk.
[/thee]
In de tussentijd was iemand de motor naar de carwash aan 't brengen voor 300CFA. Maar toen we na een uur terugwaren van ontbijt was de motor nog niet terug. Even lichte paniek, maar al snel kwam hij terug met de motor, mja, dingen gaan hier gewoon niet altijd snel.
Vervolgens kon de motor naar de lasser en de mechanic mocht er ook nog een nieuwe remschoen instoppen. Ketting smeren, wat boutjes weer aandraaien en we konden om 13:30 eindelijk richting Banteng.
Het was een enorm hete dag en de weg was dan ook aardig goed begaanbaar, maar 1 moddelpoeltje!
Om 16:00 uur in Batibo heerlijk gelunched. De beste man vroeg alleen ineens een dubbele prijs. Hmmm... Hem hierop aangesproken en hij begon een verhaal over belastingen en dat hij zijn eieren van ver moest halen. Mja, redelijk onzin. Toe vroeg hij hoeveel geld we dan wel voor hem hadden (als mensen dat vragen weet je dat ze je teveel vragen). Na wat bekvechten kreeg hij de normale prijs en konden we weer verder naar Banteng.
Banteng is een dorp van de mooie heerlijk glad geasfalteerde weg af, dus waarom gingen we daar eignlijk heen?
Mirte heeft een vriend in Buea (Ezekiel) die haar (/ons) ervan had overtuigd om naar zijn geboortedorp te gaan om daar de omgeving te gaan bekijken.
Dus we gingen weer een hobbelweg op richting Banteng. Niet de makkelijkste weg, maar omdat het al een paar dagen droog was ging 't eigenlijk wel prima. 's Avonds aangekomen en in de German Mission overnacht.
De German Mission was ooit een prachtig huis, maar sinds de missionarissen waren vertrokken was er voor 0,0 aan onderhoud aan gepleegd. Dus nu was 't gewoon een lelijk tochtig gebouw met kakkerlakken.
Dit gebouw was echt wel goed gebouwd om er eeuwen te staan met slechts een klein beetje onderhoud. Naja, net als de wegen is het dus gaan vervallen.
Een overnachting voor 1000 (ja, na afdingen). En lekker naar bed.
--------------------------
Verdere delen later of op Mirte d'r site.
-
23 November 2007 - 12:44
Henk:
je bent wel eerder klaar dan Mirte, dus nu ben ik in de war -
23 November 2007 - 12:50
Sonja:
ik ook.... -
24 November 2007 - 17:08
Koen:
"Van de bovenstaande smaken/poeders krijg je 1 theelepetje in je glas en vervolgens gaan er nog 2 of 3 flinke theelepels gecondenseerde melksuiker doorheen."
Gecondenseerd? Bedoel je niet geconcentreerd?
Verder klinkt het allemaal erg spannend daar in Afrika, Is het al een gebeurd dat jullie niet afdongen/werden opgelicht? Trouwens, wat is de German Mission eigenlijk? -
25 November 2007 - 09:02
Tim:
Hoi Mark en Mirte
leuk om weer eens van jullie te horen!
Hier in nederland is er niet echt heel veel gebeurd (anne frank boom die doodgaat, gezeur met roetfilters en ander oninteressant nieuws). Er is wel 1 interessant dingetje, alle leerlingen gaan staken (deze en volgende week) tegen het 1040 uren gedoe. Het RSG gaat volgende week vrijdag staken (als het dan nog niet is opgelost).
Ook ben ik mee gaan doen met een zwemwedstrijd! ik werd telkens 1e ! (krijg je ervan als je voor de 1e keer me doet met een wedstrijd, dan word je ingedeeld bij de 6 jarige meisjes).
Dat was het wel ongeveer al het interessante in nederland...
Veel geluk verder in Kameroen en probeer wat foto's te sturen van je coole motor en de plaatselijke Kameroenezen als je weer ergens bent met fatsoenlijk internet.
Groeten,
Tim -
25 November 2007 - 10:44
Oma En Ellen:
voor een blubberbad ben je ook welkom in grunning
lekker blubberen op het wad en met een beetje geluk zie je ook nog zielige zeehondjes
alleen je motor mag niet mee,vindt sonja vast niet erg!!!!!
kusje van oma en knuffel van opa
adoe kusss van je tante eleo
ps nefer dirk youp en bert zijn aan het schaatsen -
27 November 2007 - 15:36
Nicht-Neef :p:
Hoi Lieve Neef,
Het klinkt allemaal wel erg spectaculair. Youp en Bert vinden dat je de moter mee moet nemen naar Nederland :p Mag je met dit "moter-rijbewijs" nu ook in Nederland moter rijden?
We missen je wel heel erg!
En ik heb weer wat meer nieuws over mijn vage ziekte. :)
Ik heb vorige week een MRI-scan gehad en vandaag kreeg ik de uitslag maar helaas hebben ze nog steeds niets gevonden, en aangezien ze niet meer verder kunnen onderzoeken hebben ze besloten om toch maar te gaan opereren.
Het is opzich maar een kleine ingreep, het wordt een kijk operatie tenzij ze iets raars zien, dan verhelpen ze dat gelijk.
Helaas zit je nu helemaal in kameroen anders had jij me wel mogen opereren :p. Volgende week vrijdag is het zover en jij als (toekomstige) dokter weet natuurlijk maar al te goed dat je na zo'n ingreep heeeeeeel erg verwend moet worden :p.
Heel veel plezier nog met Mirte in Kameroen. Rij maar niet door te diepe kuilen lijkt me niet zo goed voor je moter :p.
Hele dikke Kus (k)(k)(k) Nefer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
